Een van de belangrijkste en misschien wel moeilijkste levensvaardigheden is omgaan met gevoelens en emoties. Die van je kind maar ook die van jezelf 😉
De meesten van ons hebben geleerd ‘flink’ te zijn, ‘jezelf niet te laten kennen’ of ‘door te bijten’ in plaats van gevoelens toelaten, uiten en verwerken. Dit dan wel meegeven aan je kinderen kan een hele uitdaging zijn!
Je kind leert vooral van wie jij bent als mens, en veel minder van je bewuste pedagogische acties. Je kind ziet en voelt veel meer van jou dan jij je misschien bewust bent. Je kind kijkt bij jou af hoe het leven werkt! Hoe mooi eigenlijk.
Dus jij als ouder bent het startpunt.
Ga eens na bij jezelf; hoe ga jij om met gevoelens?
Maak je ruimte voor je eigen gevoelsleven?
Weet je er woorden aan te geven?
Uit je je gevoel of krop je het op?
-> Wees hierbij vooral mild naar jezelf. Het laatste wat ik je wil meegeven is het gevoel dat je het ‘niet goed’ doet. Niemand is perfect (perfectie = saaaaiiiii) en dat hoeft ook helemaal niet. Een perfecte ouder, daar krijg je alleen maar verknipte kinderen van 😉
-> Je hoeft op deze vragen niet meteen een compleet antwoord te geven. Observeer jezelf gewoon eens de komende 6 weken. Kijk wat je opvalt bij jezelf. Misschien ben je net als ik van het schrijven, schrijf dan elke week op wat je is opgevallen (vergeet daarbij vooral niet te kijken naar wat vanzelf gaat en dus lekker stroomt).
Een ding wil ik je alvast meegeven en dat sluit aan bij het niet perfect zijn. Het leven kan behoorlijk uitdagend zijn en dit samen met je kind be-leven is het allerbelangrijkste.
Dus.
- Heeft je kind een driftbui en werd je zelf ook boos? Leg later op een rustig moment uit dat je ….(schrok, moe was, in een klap overprikkeld, of….) en zelf ook nog aan het leren bent hiermee om te gaan. Spreek samen af wat voor jullie werkt.
- Ben je moe en gestrest en val je uit naar je kind? Zeg sorry. Benoem (kort!) dat je moe bent en maak het goed.
- Ben je ontroerd door een film en rollen er tranen? Straal uit dat dit okay is, laat ze rollen. En als je kind ernaar vraagt leg dan het gevoel ontroering uit.
Kortom geef ondertiteling (hiermee leert je kind gevoelswoorden) en sta open om samen te leren!
